RIMA: Robotics for Inspection and Maintenance
Materiał prasowy print
Projekt RIMA koncentruje się na sześciu sektorach: ropa i gaz, energia jądrowa, węzły komunikacyjne, zaopatrzenie w wodę i urządzenia sanitarne, produkcja i dystrybucja energii oraz infrastruktura drogowa, kolejowa i wodna. RIMA zrzesza ponad dwudziestu partnerów – organizacji badawczych i technologicznych, uniwersytetów i innych ośrodków, które w ramach projektu tworzą wspólną sieć centrów innowacji cyfrowych (tzw. digital innovation hubs - DIH).
W tym artykule, który jest wywiadem z Christophe Leroux – koordynatorem projektu RIMA, przedstawiamy jak ów projekt zamierza wspierać małe i średnie przedsiębiorstwa (MŚP); omówimy również potencjalny wpływ robotyki na inspekcję infrastruktury w Europie przyszłości oraz zachęcimy do udziału w naborze otwartym do projektu i przedstawienia innowacyjnych rozwiązań biznesowych opartych na robotyce.
Jakie są cele i długoterminowe plany w projekcie RIMA?
Inspekcja i konserwacja to jeden z czterech kluczowych obszarów wybranych przez SPARC, które mają wpłynąć na rozwój robotyki w Europie. Trzy pozostałe to: produkcja, rolnictwo i żywność oraz opieka zdrowotna. Wybór ten został dokonany w porozumieniu ze stronami zainteresowanymi robotyką w badaniach i przemyśle, a także przy udziale Komisji Europejskiej.
Współpraca z decydentami pozwala nam sądzić, że robotyka będzie miała długofalowy wpływ na każdy z czterech wybranych obszarów.
W perspektywie długoterminowej projektu, przewidujemy utworzenie sieci i wspieranie rozwoju programów współpracy w Europie. Programy te charakteryzowałyby się dostępem do specjalistycznej wiedzy z zakresu robotyki dla inspekcji i konserwacji infrastruktury. Współpracując z naszym partnerem, Sprint, planujemy stworzenie modelu biznesowego dla wspomnianej wyżej sieci. Sieć ta ma być przestrzenią dla użytkowników końcowych, właścicieli aktywów i operatorów, służącą współpracy, omawianiu pomysłów oraz identyfikowaniu potencjalnych kluczowych partnerów. Całe przedsięwzięcie będzie oparte o rynek zarówno wirtualny jak i fizyczny - opracowany i zorganizowany w ramach projektu. Rynek ten będzie łączył strony zainteresowe inspekcją i konserwacją infrastruktury oraz ekspertów w dziedzinie robotyki.
Dlaczego w pracach związanych z inspekcją i konserwacją potrzebne są roboty?
Prace kontrolne i konserwacyjne bywają uciążliwe, nudne i niezbyt przyjemne. Niosą ze sobą również element ryzyka – zagrożenia dla ludzkiego zdrowia takie jak np. toksyczne gazy w kanałach ściekowych. Zastosowanie robotów może ułatwić pracę i zredukować wyżej wspomniane czynniki. Roboty jednak nie zastąpią ludzi – będą pracować pod kontrolą operatorów.
Kolejną korzyścią jest redukcja czasu pracy. W wyniku pracy robotów, człowiek może otrzymać i ocenić informacje takie jak np. modele 3D kanałów ściekowych, problemy z okablowaniem wzdłuż linii elektrycznych, pęknięcia rur, itp. Tego typu informacje mogą dotyczyć długich odcinków liczących nawet do kilkuset kilometrów. Sama sieć kanalizacyjna w Europie ma około 3 milionów kilometrów długości! Linie elektryczne są jeszcze dłuższe. Tysiące tuneli i mostów czekają na inspekcję i naprawę. Autonomiczne roboty stanowiłyby prawdziwy przełow w inspekcji i konserwacji - pozwoliłyby zaoszczędzić wiele czasu i pieniędzy.
Jakie są podstawowe wyzwania związane z wprowadzeniem takich robotów na rynek?
Omówmy to zagadnienie na przykładzie robotów przeznaczonych do pracy w kanałach ściekowych. Jeśli przyjrzymy się bliżej systemom kanalizacji w Paryżu, Barcelonie i Londynie, zauważymy, że każdy z nich opiera się na innych wymiarach i kształtach kanałów, prawdopodobnie również innych materiałach budowlanych, z różnych okresów. Ciężko będzie skonstruować jednego robota tak, aby mógł pracować w każdych warunkach, dopasowując jedynie jego rozmiar do większych lub mniejszych średnic rur.
Kolejne zagadnienie: jeśli obszar roboczy jest naprawdę duży, w jaki sposób dostarczyć energię tak, by roboty mogły działać autonomicznie? Jak odpowiednio ten obszar oświetlić? Jak zapewnić odpowiednie warunki pracy na zewnątrzy przy zmiennej pogodzie?
Istnieje wiele ograniczeń związanych z obsługą i zastosowaniem robotów. Za każdym razem są one związane z określoną, specyficzną sytuacją. Nie ma więc jednego ogólnego modelu, który znalazłby szerokie zastosowanie.
Dlaczego w naborze otwartym wyszczególniono sześć obszarów?
Składając wniosek o dofinansowanie dla projektu RIMA, wyróżniliśmy sześć obszarów, które mogą być objęte siecą inspekcji i konserwacji. Są to: ropa i gaz, energia jądrowa, węzły komunikacyjne, zaopatrzenie w wodę i urządzenia sanitarne, produkcja i dystrybucja energii oraz infrastruktura drogowa, kolejowa i wodna. Obszary te reprezentują rynek o wartości około 500 miliardów euro. Istnieje możliwość poszerzenia zakresu projektu, jednak będzie to zależało od przyszłych możliwości. Na ten moment, skupiamy się na sześciu wymienionych wyżej obszarach, w których robotyka może być szczególnie przydatna.
Skąd ten wybór? Zacznijmy od infrastruktury drogowej, kolejowej i wodnej.
Istnieje wyraźna potrzeba zautomatyzowania kontroli stanu dróg, linii kolejowych, mostów oraz tuneli, ponieważ prace z tym związane są szczególnie niebezpieczne dla pracowników.
Jeżeli chodzi o zaopatrzenie w wodę i urządzenia sanitarne, Europa dysponuje około trzema milionami kilometrów kanalizacji, z kilkoma tysiącami w samym Paryżu. Bez robotów, inspekcja na taką skalę byłaby po prostu niemożliwa. Roboty są tu niezbędne - lokalizują pęknięcia i inne uszkodzenia.
Rzecz ma się podobnie w przypadku wykrywania uszkodzeń w rurociągach przesyłających ropę i gaz a także linii elektroenergetycznych. Obecnie wszelkie prace związane z inspekcją wykonywane są ręcznie, co jest związane z wysokim ryzykiem i zagrożeniem dla zdrowia pracowników.
Węzły komunikacyjne to również wyzwanie – mamy tu do czynienia z inspekcją portów morskich, wodnych śródlądowych, lotniczych oraz z kontrolą związaną z odladzaniem samolotów.
Załóżmy, że dane przedsiębiorstwo (MŚP) jest potencjalnie zainteresowane udziałem w naborze, ma pomysł, ale nie wie od czego zacząć. Czy można w tej sytuacji liczyć na pomoc DIH, czy może należy zgłosić się samodzielnie do naboru?
Początkowo, rolą DIH jest udzielenie wsparcia. Oczekujemy, że w ramach otwartego naboru przedsiębiorstwa przedstawią konkretne pomysły, np. „Automatyzacja inspekcji kanału ściekowego”.
Następnie, przewidujemy, że dwa – trzy MŚP połączą siły i utworzą konsorcjum. W ten sposób mielibyśmy np. jednego dostawcę technologii ze wsparciem sprzętowym dla robota i drugiego, który mógłby dostarczyć czujniki. Konsorcjum może dzięki temu zaprojektować innowacyjnego, automatycznego robota, który będzie przeprowadzał inspekcję kanałów i buduwał modele 3D, wykrywające w ten sposób pęknięcia o szerokości od 1mm.
So the basic expectation from each applicant is to propose a solution relying on technologies in existing research organizations. It will be up to them to design something innovative not on the market. In addition, they will need to demonstrate their application on a use case defined with an end user in one of the six domains we have already discussed.
Podsumowując, naszym podstawowym oczekiwaniem wobec wnioskodawców jest zaproponowanie rozwiązania w oparciu o istniejące już w organizacjach badawczych technologie. Pomysł innowacyjnego rozwiązania, którego nie ma jeszcze na rynku w całości zależy od wnioskodawcy. Dodatkowo, proponowane rozwiązanie trzeba będzie przedstawić w oparciu o przypadek użycia zdefiniowany dla odbiorcy końcowego w jednym z sześciu wspomnianych obszarów.
Jeśli dany wniosek zostanie przyjęty w otwartym naborze, jak będzie wspierane? Czy zostanie wprowadzone na rynek? Ile czasu trwa wsparcie?
Wspieramy eksperymenty – jest to działanie krótkoterminowe i potrwa sześć miesięcy. Każdy uczestnik otrzyma 100 000 euro. Te sześć miesięcy to przygotowanie koncepcji. Drugi rodzaj wsparcia dla eksperymentów potrwa 14 miesięcy, a dofinansowanie – ukierunkowane na stymulację nowych rozwiązań i produktów - wyniesie 300 000 euro.
Zamykamy nabór 19 grudnia. Następnie, niezależni eksperci ocenią złożone wnioski. Wyniki tej oceny będą znane do końca marca 2020.
O czym szczególnie należy pamiętać składając wniosek?
Szukamy wniosków przedstawiających rozwiązania, które są zgodne z celem projektu RIMA i będą miały istotne oddziaływanie. Rozwiązania powinny również być osadzone w realiach rynkowych, czyli charakteryzować się potencjałem tworzenia miejsc pracy, nowych produktów, nowych firm lub otwarcia nowych rynków.
Nabór otwarty
W ramach projektu przeprowadzone zostaną dwa nabory otwarte - pierwszy z nich w terminie 4 wrzesień – 19 grudzień 2019. Warunki naboru znajdują się na stronie projektu.
Więcej informacji
Komisja Europejska, RIMA: https://cordis.europa.eu/project/rcn/219072/factsheet/en
Nabór otwarty RIMA: https://rimanetwork.eu/open-call-2
Nabór otwarty, wytyczne dla wnioskodawców: https://rima-network.fundingbox.com/pages/doc
source: RIMA