< PreviousPRODUKTY23 - 24 października 2019Targi Techniki ŚwietlnejSalon Elektrotechniki PrzemysłowejLUMENexpoSalonElektrotechniki 1 - 3 października 2019Międzynarodowe Targi Obrabiarek,Narzędzi i Technologii ObróbkiSalon Automatyzacji dla AutomotiveTOOLEX dlaAutomotiveCentrum Targowo-Konferencyjnewww.toolex.plwww.lumenexpo.plCentrum Targowo-KonferencyjneLISTOPAD20 - 21ExpoOPAKOWANIATargi Opakowańi Technologii PakowaniaLISTOPAD20 - 21ExpoBONDINGTargi TechnologiiKlejeniawww.expoopakowania.plwww.expobonding.plLISTOPAD20 - 21ExpoTAPESalon Taśmi Urządzeń do Taśmowaniawww.expotape.plLISTOPAD20 - 21WAGexpoSalon Ważeniai Dozowaniawww.wagexpo.plLISTOPAD20 - 21SURT-TECH ExpoSalon PrzygotowaniaPowierzchni i ChemiiTechnicznej www.surftechexpo.plLISTOPAD27 - 28HPAmeetingTargi Hydrauliki,Pneumatyki, Automatykiw Procesach Przemysłowych www.hpameeting.plLISTOPAD27 - 28PLASTmeetingTargi PrzemysłuTworzyw www.plastmeeting.plLUTY 202026 - 27INDUSTRYmeetingTargi Utrzymania Ruchui Technologii Przemysłowychwww.industrymeeting.plTARGI PRZEMYSŁOWEREKLAMA819/2019BIBLIOTEKAORGANIZACJA RUCHU KOLEJOWEGOPrezentowana publikacja to nowoczesna i bardzo potrzebna książka. Stanowi kompen-dium dotyczące transportu kolejowego w Polsce. W związku z dużymi nakładami w tym sektorze gospodarki (pieniądze w ramach budżetu UE) i dużego rynku w naszym kraju (hub transportowy) istnieje wyraźna potrzeba zmierzenia się z taką tematyką w obecnym czasie. W „Masterplanie dla transportu kolejowego w Polsce do 2030 r.” zapowiedziano modernizację linii kolejowych, budowę linii dużych prędkości, wdrożenie ERTMS (European Rail Traffic Management) – celem jest podniesienie atrakcyjności przewozów kolejowych między euro-pejskimi państwami i budowę nowych przystanków i węzłów integracyjnych. Charakteryzuje ją m.in. perspektywa organizatorów przewozu, ale również zarządcy infrastruktury, szerokie omówienie problemu interoperacyjności (wdrażanie systemu ERTMS, TSI „Ruch kolejowy”) oraz zagadnienia dotyczące otoczenia biznesowego transportu kolejowego. ^ _5 `?m :_ ?: =q_^W=*=0: :8W:508 :v('_ xmq{v& _ :vmELASTYCZNA AUTOMATYZACJA WYTWARZANIA+OBRABIARKI I SYSTEMY OBRÓBKOWEW książce omówiono stosowane formy organizacji produkcji, aktualne zagadnienia automaty-zacji produkcji i środki elastycznej automatyzacji wytwarzania w zakładach przemysłu maszyno-wego. Przedstawiono strukturę, działanie i programowanie nowoczesnych układów sterowania programowalnego i numerycznego oraz układów diagnostyki i nadzorowania, stosowanych we współczesnych obrabiarkach skrawających i ich systemach. Opisano podstawowe komponenty automatyzujące, rozwiązania techniczne i przykłady budowy obrabiarek skrawających i ich systemów oraz układy automatyzujące przedmiotów obrabianych. Wiele miejsca poświęcono zagadnieniu komputerowo zintegrowanej produkcji, a szczególnie komputerowo zintegrowa-nego wytwarzania CiM i projektowania współbieżnego. Książka jest przeznaczona dla studentów wydziałów mechanicznych wyższych szkół technicznych, oraz dla inżynierów mechaników zajmujących się w przemyśle zagadnieniami automatyzacji i robotyzacji procesów wytwarzania.^ =| = 0: :8W:508_08% :v(&_ xmq{v!&$ _ :vmOBRABIARKI STEROWANE NUMERYCZNIEKsiążka stanowi kompendium wiedzy inżynierskiej z zakresu budowy i eksploatacji obra-biarek CNC. Przedstawiono w niej: trendy rozwojowe nowoczesnych obrabiarek, podstawy i przykłady modułowej budowy i podstawowe własności obrabiarek, rozwiązania techniczne i budowę najważniejszych zespołów i komponentów – korpusów, połączeń prowadnico-wych, napędów ruchu głównego i posuwowego, układów sensorycznych, układów kodowa-nia palet i narzędzi, strukturę i działanie nowoczesnych układów sterowania numerycznego w funkcji pełnionych zadań, architekturę i topologię komputerowych sieci przemysłowych, pozwalających łączyć układy sterowania, charakterystykę czterech podstawowych grup obrabiarek CNC – tokarek i centrów tokarskich, frezarek i centrów frezarskich, szlifierek oraz obrabiarek realizujących hybrydowe technologie wytwarzania, podstawowe informacje na temat automatyzacji wytwarzania i elastycznych systemów obróbkowych, zagadnienia badań, metod diagnostyki, modernizacji i doboru obrabiarek.^ =| = 0: :8W:508 :v('_ xmq{v"!! _ :vm.$ C @D PIAP – NOWY WYMIAR ROBOTYZACJI Odkryj nowy wymiar robotyzacjiTwojej produkcji z PIAPKompleksowarealizacjaprojektów Zaawansowane zapleczeprojektowo--wytwórczeRenomowani dostawcy Nowoczesne Centrum SzkoleniowePonad automatyki i robotykiSerwis gwarancyjny i pogwarancyjnyPonad 200 robotów ! ! " # " Al. Jerozolimskie 202, 02-486 Warszawa marketing@piap.pl tel. 22 8740 194, 22 8740 442 www.przemysl.piap.pl84AUTOMATYKA Wyzwania Edukacji 4.0 w teorii i praktyce ............................................................................... 85 .......................................................................................................................89 ! " #$ % $% &' ()84AUTOMATYKA859/2019Innowacyjne projekty !"# $ $ % &# $ & %$ & # " ' %' "(() * +, (& - +. #/ $ "( ' (+, $ 012 3 "45($ 6 " ! +6olitechnika Warszawska od wielu dziesięcioleci jest wio-dącą uczelnią techniczną w Polsce. Bez wątpienia jest to zobowiązujące stanowisko. Utrzymanie pierwszej pozycji w krajowych rankingach szkół wyższych związane jest z podejmowaniem niebagatelnych wyzwań, dbałością o nie-tuzinkowość prowadzonych prac badawczych oraz wysoką jakość kształcenia studentów. Jednym z takich wyzwań jest współuczestnictwo w projekcie „Universities of the Future” dotyczącego wypracowania formy edukacji zintegrowanej z coraz powszechniej wdrażaną ideą Przemysłu 4.0 (tzw. Edu-kacja 4.0). Projekt zwieńczony zostanie wypracowaniem i reali-zacją pilotażowych programów edukacyjnych prowadzonych na identycznych zasadach i w oparciu o jednakowe założe-nia w Polsce, Finlandii i Portugalii. W projekt zaangażowane są liczne przedstawicielstwa jednostek o charakterze nauko-wo-badawczym i edukacyjnym, w tym pracownicy naukowi Wyzwania Edukacji 4.0 w teorii i praktycedr hab. inż. Mariusz KostrzewskiPolitechnika Warszawska86AUTOMATYKA i dydaktyczni, studenci, absolwenci, ale również przedstawi-ciele różnych branż przemysłowych, organizacji rządowych i pozarządowych. Prace nad programami edukacyjnymi mają być prowadzone w myśl idei współtworzenia (ang. co-creation) i współdziałania różnych grup zainteresowań. O założeniach projektu pisaliśmy w kwartalniku naukowo-technicznym „Pomiary Automatyka Robotyka” Nr 4/2018 oraz w miesięcz-niku branżowym „AUTOMATYKA” Nr 3/2019 [przyp. red.].W pierwszym kwartale br. odbyły się spotkania projektowe typu „Ignition Event” i „Enabling Event – Challenges for HEI”.W poniedziałek 18 marca 2019 r. odbyło się spotkanie „Blue- print Enabling Event – Challenges for HEI” (BEECHEI). W trakcie spotkania silne grono reprezentantów różnych stron zaangażowanych w projekt dyskutowało nad problematyką dostosowania Politechniki Warszawskiej (w szerszym sensie: uczelni technicznych i pozatechnicznych) do kształcenia stu-dentów nakierowanego na szybko zmieniające się oczekiwania instytucji pozauczelnianych, których działalność skupiona jest wokół idei Przemysłu 4.0. Dyskusje w ramach tego typu wydarzeń prowadzone są w projekcie z wykorzystaniem narzędzi opracowanych we współpracy z innymi instytucjami zaangażowanymi w reali-zację projektu, w tym przypadku „Complex Challenge Bre-akdown”. Kolejne spotkania typu Blueprint Enabling Event zatytułowane są: Blueprint Enabling Event – Industry, Blu-eprint Enabling Event – Students, a zagadnienia ich doty-czące przedstawione zostaną w kolejnych numerachkwartal-nika „Pomiary Automatyka Robotyka”. Warto zauważyć, że opinie przedstawione w niniejszym tekście nie są opiniami jego autora.W efekcie dyskusji na spotkaniu BEECHEI wymieniano liczne symptomy, zauważalne obecnie oznaki zmian i reak-cje środowisk skupionych wokół edukacji okołotechnicznej. W opinii uczestników dyskusji, studentom brakuje świado-mości potrzeby nauki przez całe życie (ang. life-long learning) i adaptacji do nowych warunków, co jest spowodowane fak-tem, iż w Polsce nie wypracowano jednolitej kultury takiej nauki. Wobec tej sytuacji studenci mają problem z określeniem długofalowej strategii życiowej, a także konsekwentnego kro-czenia taką strategiczną ścieżką rozwoju. Co więcej, wydają się być nieprzystosowani do oczekiwań i potrzeb rynkowych. Powiązane jest to m.in. z niewykształceniem umiejętności pracy zespołowej w interdyscyplinarnych zespołach, cenio-nej przez przedsiębiorców. Przy czym zauważono, że również tworzenie interdyscyplinarnych zespołów samo w sobie jest kwestią problematyczną. Czynniki przedstawione powyżej należą do katalogu otwar-tego symptomów, opracowanych przez kilkuosobową, zde-cydowanie niereprezentatywną grupę. Dla wspomnianych symptomów opracowano pakiet potencjalnych przyczyn ich zaistnienia. Jedną z tych przyczyn jest czas, który jako taki dotyczy zarówno szybkiego tempa postępujących zmian w dynamicz-nym środowisku, jak i niewystarczającej synchronizacji tempa pracy uczelni ze wspomnianym tempem zmian. Niespójność ta wywołuje trudności w przewidywaniu kierunków działań czy trendów. Wobec powyższego kłopotliwe jest także formu-łowanie przez studentów strategii długofalowych z uwagi, poza gwałtownym upływem czasu, na brak motywacji do zdobywa-nia wiedzy i umiejętności, nabywania kompetencji oraz niską świadomość ich znaczenia. Źródeł takich opinii można doszu-kiwać się w braku kształcenia w procesie edukacji umiejętno-ści miękkich, ale także swoistego braku chęci wprowadzania zmian w strukturze uczelni od strony organizacyjnej, z racji obaw przed utratą hierarchiczności, czy też postępujące „szu-fladkowanie” dziedzin nauki, co z kolei utrudnia prowadzenie działalności interdyscyplinarnej. Co za tym idzie, uczniowie na niższych szczeblach systemu szkolnictwa, a także studenci szkół wyższych nie są pewni, w jaki sposób powinni się uczyć, a zatem – wracając do punktu wyjścia – mają ograniczoną świadomość zdobywania wiedzy i towarzyszących jej umie-jętności przez całe życie.Przedstawione przyczyny wskazanych powyżej symptomów mogą być szacowane według listy czynników i wskaźników, również opracowanej w zakresie dyskusji. Czynniki te można podzielić na zasobowe, edukacyjne i organizacyjne.Od strony zasobowej uznano, że czynniki przyczyniające się do występowania symptomów i wskaźniki pozwalające osza-cować ich skalę to: liczba interdyscyplinarnych zespołów pro-jektowych, start-upów, spin-offów na danej uczelni, liczba pro-jektów typu open source oraz liczba ich użytkowników, czy też 6 7 $1! 6 &8+95 $ :3 6 " ! ; 9<=+879/2019Innowacyjne projektyliczba wdrożonych strategii długofalowego działania, stosunek liczby pracowników naukowo-dydaktycznych (w tym: nauko-wych, dydaktycznych) wobec liczby pracowników pomocni-czych, średnie zarobki w obrębie danej dziedziny w stosunku do innych dziedzin nauki. Pośród czynników o charakterze edukacyjnym można wymienić: wyniki testów kompetencyj-nych, wskaźniki pomagające określić sposoby pomiaru naby-wania kompetencji, liczbę osób uczestniczących w procesie kształcenia nakierowanego na zmianę zawodu, wprowadzanie nowych narzędzi i metod kształcenia nastawionego na aspekty praktyczne z uwzględnieniem nowych trendów technologicz-nych, organizowanie warsztatów i opracowanie interdyscy-plinarnych przedmiotów. Pośród czynników o charakterze organizacyjnym zwrócono uwagę na małą liczbę kierun-ków międzywydziałowych, a przy tym problem tradycyjnego modelu edukacji pojmowanego w kategoriach hierarchicznego silosu, problemy szkolnictwa niższych szczebli, sztywne struk-tury hierarchiczne występujące na uczelniach, a także kaden-cyjność systemu prawnego. W efekcie dyskusji wypracowano również sugestie zmierzające ku przeorganizowaniu kształce-nia, wyrażone w postaci ułatwień we wprowadzaniu nowych przedmiotów w programach kształcenia, indywidualizację stu-diów oraz wprowadzenie ułatwień w ramach studiów między-wydziałowych (również na poziomie studiów doktoranckich).W trakcie spotkania BEECHEI, dyskutanci zmierzyli się z wieloma problemami wzmiankowanymi powyżej i w efekcie określili szereg wyzwań dla Edukacji 4.0, z którymi w ich opi-nii powinni zmierzyć się realizatorzy programu „Universities of the Future”. Pośród wyzwań wymieniono: –Jak zmodernizować system nauczania, aby stanowił wspar-cie dla obecnych zmian? –Na ile dostosować uczelnie do społeczeństwa i społeczeń-stwo do uczelni? –Na ile przepisy prawa rządzące uczelniami pozwolą na zmiany? –W jaki sposób wprowadzić zmiany w przyzwyczajeniach na uczelniach (elastyczność, wielozadaniowość, ograni-czenie formalizacji)? –Jak przyciągnąć praktyków – emerytów? –Jak przyciągnąć praktyków, aby współpracowali z dydak-tykami? –Jak przyciągnąć praktyków, którzy mieliby bezpośrednio uczestniczyć w procesie dydaktycznym? –Jak uczyć, żeby przyciągnąć studentów? –Jak przygotować atrakcyjną ofertę uczelni dla studentów, pracowników i otoczenia społeczno-gospodarczego? –Jak zarządzać uczelniami, aby były postrzegane jako bar-dziej atrakcyjne?28 stycznia 2019 r. miało miejsce spotkanie typu „Ignition event”, które przybrało charakter warsztatowy. W trakcie tego spotkania uczestnikom postawiono cztery ogólne pytania odpowiadające zdefiniowanym wyzwaniom: –Jak można wpłynąć na przyszłość Edukacji 4.0? –Jak można dostosować organizacje (uczelnie, przedsiębior-stwa, organizacje rządowe i pozarządowe) do transformacji przemysłowej? –Jak można przygotować osoby pracujące w ww. organiza-cjach na zmiany wynikające z trwającej transformacji prze-mysłowej? –Jak można wykorzystać potencjał ww. organizacji do two-rzenia efektywnego kształcenia kadr dla Przemysłu 4.0?Wyzwania te zostały przekształcone do postaci trzech pro-blemów, każdy z nich dotyczy jednego z trzech typów organi-zacji: instytucji szkolnictwa wyższego, przedsiębiorstw, insty-tucji publicznych. Postawione zostały następujące problemy: –Jak będzie wyglądać praca w organizacji za 20 lat? –Jaka wiedza, jakie umiejętności i kompetencje będą nie-zbędne do realizacji ról/roli grupy pracowników w orga-nizacji? –Co należałoby zrobić (w kontekście organizacji), żeby umożliwić nabycie tych kompetencji?Postawione problemy rozpatrywane były przez uczestni-ków warsztatu oddzielnie dla każdego typu organizacji. Suge-stie uczestników nie zostaną tutaj opisane z uwagi na fakt, że będąc przedmiotem dociekań w projekcie „Universities of the Future” przed publikacją poddane zostaną szczegółowej analizie i modyfikacji. Kolejne etapy prac będą przedstawione w niniejszym czasopiśmie w kolejnych jego wydaniach.* + , Politechnika WarszawskaCO GWARANTUJĄ?Wiedzę oraz kompetencje do rozwiązywania pro-blemów przejścia od etapu zautomatyzowanej i zrobotyzowanej produkcji, charakteryzującej się liniową strukturą wytwarzania produktów, do etapu cyfryzacji i mechatronizacji produktów i produkcji o rozproszonej strukturze, produkcji zinformatyzo-wanej i zinternetyzowanej, na współczesnym i prze-widywanym poziomie rozwoju tych technik, czyli przejścia do etapu Przemysłu 4.0.DLA KOGO?Dla absolwentów studiów wyższych I lub II stop-nia na kierunkach technicznych, ekonomicznych lub menedżerskich. Wskazane, ale nie absolutnie obowiązujące, jest doświadczenie zawodowe z za-kresu racjonalizacji technicznej lub zarządzania przemysłowymi procesami produkcyjnymi. Słucha-czem może być także osoba mająca profesjonalny kontakt z tymi dziedzinami, choć niekoniecznie formalnie wykształcona we wskazanych kierunkach studiów. DO KOGO KIEROWANE?Przede wszystkim do menedżerów zarówno małych, jak i dużych firm i ich oddziałów, bez względu na specyfikę produktową oraz do kierowników i pra-cowników zespołów projektujących cały cykl życia scyfryzowanych produktów lub wybranych etapów ich życia w łańcuchu PLM (Product Lifecycle Mana-gement), rozpoczynając od podania koncepcji i do-kumentacji wirtualnej, decyzji o podjęciu produk-cji, przejścia do środowiska realnego, opracowania wspomaganej komputerowo produkcji, montażu i logistyki, kontroli eksploatacji aż do sterowanego recyklingu. KTO WSPOMAGA?Studia są wspomagane przez firmy przemysłowe o zna-czeniu wykraczającym poza rynek europejski – są to holdingi Festo, Grupa Bosch-Rexroth, Fanuc, Balluf i Siemens. Wyraża się to w korzystaniu z ich zasobów programowych i sprzętowych oraz z udziału doświad-czonych praktyków firmowych w prowadzonych na Studiach zajęciach wykładowych i laboratoryjnych. Planowane są także wyjazdy studialne, krajowe i za-graniczne, w tym 6-dniowy wyjazd studialny (Polska, Niemcy) oraz wyjazd na Leitmesse fuer Intelligente Automation und Robotik w Monachium.JAK PRZEBIEGAJĄ ZAJĘCIA?Jeden rok akademicki, dwa semestry, dziewięć zjaz-dów piątkowo-sobotnio-niedzielnych raz w miesiącu i dwa wyjazdy studialne – łącznie 250 godzin zajęć oraz praca końcowa przewidziana na 40 godzin. Zaliczenie studiów – na podstawie egzaminów z przedmiotów wy-kładowych i zaliczeń z pozostałych przedmiotów oraz obrony pracy końcowej.Dokumentem potwierdzającym ukończenie Studiów jest Świadectwo wydane przez Politechnikę Warszawską.Nowe Studia Podyplomowe na Wydziale Mechatroniki TRANSFORMACJA PRZEMYSŁOWA 4.0Początek zajęć w październiku, w roku akademickim 2019/2020, zgłoszenia: do 30 września 2019Więcej informacji na stronie http://iair.mchtr.pw.edu.pl/studiaRekrutacja na Studia na stronie https://rekrutacja.pw.edu.pl/pdpAdres i zgłoszenia:Instytut Automatyki i Robotyki na Wydziale Mechatronikiul. św. A. Boboli 8, 02-525 WarszawaElżbieta Boniecka, p. 253 tel. 22 234 85 55fax 22 849 03 98 iair.podyplom@pw.edu.plGŁÓWNE TEMATY ZAJĘĆ:• Ewolucja technik wytwarzania produktów i środków ich produkcji• Platforma Przemysłu 4.0• Automatyzacja i robotyzacja produkcji• Mechatronizacja, informatyzacja i internetyzacja produktu• Zadania zmechatronizowanego produktu w procesie produkcji i eksploatacji – Internet Rzeczy• Cyberbezpieczeństwo przemysłowych systemów informacyjnych • Standardy komunikacyjne automatyki przemysłowej• Polski przemysł przyszłości• Przykłady transformacji przemysłowej 4.0899/2019- /1Robotyka (ang. robotics, niem. Robotik, Robotertech-nik) – dziedzina nauk technicznych zajmująca się pro-blematyką budowy, sterowania i aplikacji maszyn wspo-magających, zastępujących lub symulujących zachowania motoryczne, sensualne i intelektualne człowieka.Słowa „robot”, wywodzące się z języków słowiańskich i oznaczające ciężką, żmudną pracę, a więc robotę wykony-waną przez robotników, użył po raz pierwszy Karel Čapek (1890–1938), czeski pisarz i dramaturg (za radą swojego bra-ta Józefa), w sztuce teatralnej R.U.R.– Rossum’s Universal Robots, wystawionej po raz pierwszy w 1920 r. !(& # Część trzecia eseju złożonego z trzech artykułów: Rozwój robotyki, Robotyka w Polsce, Współczesna robotyka.Może się więc zdarzyć, że staniemy się maskotkami dla komputerów, że będziemy traktowani przez roboty jak poko-jowe pieski, ale mam nadzieję, iż jeśli zajdzie taka potrzeba, zawsze będziemy mogli wyciągnąć wtyczkę z gniazdka elek-trycznego...Artur Charles Clark (1917–2008)Roboty i manipulatory stały się w mijającym dziesięcio-leciu podstawowymi narzędziami automatyzacji produkcji przemysłowej, tak jak kiedyś, w latach 70. sterowniki pro-gramowalne, w latach 80. procesorowe regulatory napę-dów, w latach 90. XX wieku nastawniki częstotliwościowe silników prądu przemiennego i w pierwszych latach XXI wieku cyfryzacja, wyrażająca się istotnym zaawansowa-niem i upowszechnieniem informatyzacji, telekomunikacji i internetyzacji. Abstrahując od podziału produktowego i skupiając się na współczesnym stanie robotyki przemysłowej można wyróżnić sześć podklas maszyn manipulacyjnych kla-sy robotów:• roboty konwencjonalne, realizujące standardowe zada-nia programowania, sterowania i użytkowania w nie-zliczonych aplikacjach przemysłowych rozpoczynając od końca lat 60. XX wieku. Warto tu przypomnieć, że w 1968 r. pionierska dla rozwoju robotyki firma Uni-mation zdołała zastosować w skali całego świata po raz pierwszy aż … 48 robotów, przypisując jednak tej dacie przełomowy, symboliczny początek ery robotyzacji, • roboty współpracujące, koboty, realizujące zadania określane jako MRK (ang. Men-Robots-Collaboration, niem. Mensch-Roboter-Kollaboration), • roboty hybrydowe, dla realizacji zarówno zadań kon-wencjonalnej, jak i kolaboracyjnej robotyki,• roboty serwisowe, w tym także koboty,• roboty o równoległej strukturze kinematycznej, w tym także koboty,• przemysłowe roboty mobilne realizujące zadania loko-mocyjno-manipulacyjne w obszarze produkcji i intra-logistyki o charakterze Przemysłu 4.0R >#>, " (&$# &$ "" ?@RAR1AR2L1ALL2DE > ##> " # ) AA F #G (& / " # / #/" (" "Next >