Pierwsza Jesienna Szkoła Bezpieczeństwa Technicznego
Od 15 lat obowiązują w Polsce europejskie wymagania związane z bezpiecznym stanowiskiem pracy, eksploatacją maszyn oraz wieloma zagadnieniami pokrewnymi, jak kompatybilność elektromagnetyczna czy stosowanie urządzeń w atmosferach zagrożenia wybuchowego.
Od tego czasu wiele z wymagań było modyfikowanych wraz z rozwojem wiedzy o kluczowych zagadnieniach bezpieczeństwa technicznego. System bezpiecznego produktu, bezpieczeństwa funkcjonalnego oraz bezpieczeństwa pracownika na stanowisku pracy wciąż jest doskonalony nie tylko poprzez wdrażanie wymogów prawnych i normatywnych, lecz również dzięki rozwojowi kultury bezpieczeństwa w jednostkach działających w warunkach rynkowych. Przyczyniają się do niego również liczne firmy dostarczające na rynek coraz bardziej zaawansowane systemy bezpieczeństwa oraz firmy doradcze.
Czwarta rewolucja przemysłowa określana jako „Industry 4.0”’ wniosła do rozwoju znaczący wkład praktyczny i teoretyczny. Jak przysłowiowe „grzyby po deszczu” w wyniku postępu technicznego i rosnących - wobec szybkiego wzrostu gospodarczego - trudności w zdobyciu pracowników różnych specjalności, na halach przemysłowych pojawiają się roboty.
Zagadnienia powyższe są wyzwaniem dla wszystkich, których działalność związana jest z przemysłem. Planowane w Wiśle spotkanie jest nowoczesnym projektem stworzonym właśnie z myślą o ich.
Nazwa „Jesienna szkoła bezpieczeństwa technicznego” podkreśla planowany charakter konferencji, która z punktu widzenia uczestnika będzie przedsięwzięciem ściśle praktycznym – pozbawionym nadmiaru obciążenia zarówno teoretycznego, jak i marketingowego. Referaty oraz prezentacje będą miały wymiar ściśle przemysłowy, niepozbawiony jednak waloru inżynierskiej wiedzy i ścisłego podejścia do spraw bezpieczeństwa maszyn, urządzeń i instalacji przemysłowych. Będą też miały większy wymiar czasowy niż zwykle bywa na takich spotkaniach, a uczestnicy będą mieli sporo czasu na swobodną, kuluarową wymianę doświadczeń i poglądów.
Tematyką jesiennej szkoły będzie:
- Projektowanie/realizacja/produkcja bezpiecznych maszyn, urządzeń i instalacji przemysłowych.
- Import bezpiecznych produktów.
-
Rozwiązania sprzętowe i programowe urządzeń pozwalających osiągnąć zgodność
w wymaganiami bezpieczeństwa. - Analiza, ocena i redukcja ryzyka.
- Rozwiązania organizacyjne podnoszące bezpieczeństwo przemysłowe.
- Dodatkowe środki techniczne redukcji ryzyka i środki ochrony indywidualnej.
- Technika pomiarowa w służbie bezpieczeństwa przemysłowego i środowisko pracy.
- Dokumentacja związana z bezpieczeństwem.
- Analizy przypadków.
- Ocena/statystyka stanu bezpieczeństwa przemysłowego.
- Obowiązki prawne i potencjalne konsekwencje niedostosowania maszyn.
- Idea rewolucji Industry 4.0 w bezpieczeństwie i cyberbezpieczeństwie.
- Prawa i obowiązki pracodawcy/użytkownika względem maszyn.
- Znaczenie norm i normalizacji dla bezpieczeństwa maszyn i urządzeń.
Postęp w dziedzinie bezpieczeństwa jest oczywisty. Wiele jest jednak jeszcze do zrobienia, nie tylko z powodu niedoskonałości lub niepełności rozwiązań stosowanych w zakładach przemysłowych, lecz również ze względu na ciągły rozwój wiedzy o ryzyku i jego redukcji.
Alegoria piramidy Heinricha obrazującej proporcję pomiędzy zdarzeniami wypadkowymi, ekspozycji na narażenia w miejscu pracy i komunikowania o braku wypadków w zakładzie jako sytuacji powszechnej.
Powyższy rysunek odzwierciedla często dziś spotykaną sytuację, w której ciężkie lub śmiertelne wypadki zdarzają się rzadko. Są one (i tylko one) dobrze dokumentowane, a nawet publikowane do publicznej wiadomości.
Jednocześnie (co obrazuje część podwodna góry lodowej) brak jest rzetelnej informacji o zdarzeniach, gdzie szkoda była relatywnie niewielka. Z powodu wrażania programów motywacyjnych związanych z brakiem wypadków oraz braku zainteresowania zbieraniem i katalogowaniem informacji i sytuacjach jedynie zagrażających wypadkiem znacznie utrudnione jest prowadzenie skutecznej analizy i oceny ryzyka, a więc w konsekwencji możliwości redukcji prawdopodobieństwa powstawania wypadków ciężkich. Ponadto znacznie utrudnione jest przeciwdziałanie powstawaniu chorób zawodowych, ponieważ stała ekspozycja na czynniki szkodliwe w miejscu pracy jest słabo znana, często zaniżana, a skutki jej pozostają niemożliwe do identyfikacji z powodu mniej lub bardziej naturalnej rotacji zatrudnionych, co jest zjawiskiem coraz bardziej powszechnym w rzeczywistości obfitującej w pracowników zagranicznych i firmy leasingu personalnego.
Budujmy zatem wspólnie środowisko osób zainteresowanych podnoszeniem poziomu bezpieczeństwa przemysłowego – kulturę rzeczywistego bezpieczeństwa technicznego. Komunikujmy się jako pracodawcy i uczestnicy rynku z organami nadzoru oraz instytucjami związanymi statutowo z bezpieczeństwem przemysłowym. Jesienna Szkoła Bezpieczeństwa Technicznego stanowi doskonałe forum komunikacji, wymiany doświadczeń, tworzenia nowych rozwiązań i strategii.
source: Centrum Badań i Dozoru Górnictwa Podziemnego