Wreszcie uwierzyliśmy, że to nauka jest najskuteczniejszym motorem rozwoju gospodarczego

„Innowacja” to słowo-klucz wielu realizowanych w Polsce projektów badawczych. Wydaje się jednak, że hasła w rodzaju „promujemy społeczeństwo cyfrowe”, „wdrażamy nowe technologie” etc. wciąż pozostają tylko hasłami, deklaracjami bez pokrycia. Jakie działania ministerstwa nauki są ukierunkowane na zwiększenie transferu technologii między uczelniami i instytutami naukowymi a biznesem, na promocję innowacyjności? Czy w Pani ocenie realnie ułatwiają one współpracę i komunikację świata nauki z biznesem, czy też może są barierą?

W reformach nauki i szkolnictwa wyższego opracowaliśmy system zachęt do tworzenia tzw. spółek spin-off, których celem jest komercjalizacja dorobku naukowego uczelni. W myśl nowych przepisów uczelnia będzie zobowiązana do utworzenia specjalnej spółki celowej prawa handlowego, a także stworzenia regulaminu komercjalizacji wyników badań oraz ochrony własności intelektualnej, co zapewni sprawny transfer wiedzy i wykorzystanie wyników badań w gospodarce.

Znieśliśmy również bariery dla małych i średnich przedsiębiorców w aplikowaniu o granty w Narodowym Centrum Badań i Rozwoju (dotychczas warunkiem aplikowania było wydatkowanie na B+R min. 400 tys. rocznie). Przedsiębiorcy otrzymujący dofinansowanie pozostaną właścicielami praw do wynalazku. Problem ten był wskazywany jako jedna z podstawowych barier niechęci przedsiębiorców do włączania się w prace badawcze i innowacyjne z jednostkami państwowymi.

Stymulujemy wreszcie tworzenie w przedsiębiorstwach departamentów lub jednostek badawczych, innowacyjnych oraz naukowych, bez konieczności starania się o status jednostki badawczej przez całe przedsiębiorstwo, co dotychczas praktycznie eliminowało przedsiębiorców z możliwości korzystania z takiego finansowania. Usprawniliśmy instytuty badawcze, angażujemy przedsiębiorców w działalność Narodowego Centrum Badań i Rozwoju, a także polskich uczelni.

Projekt MAGMA2, z którym studenci Politechniki Białostockiej po pokonaniu wielu trudności, w tym ze strony macierzystej uczelni, wygrali amerykański konkurs łazików marsjańskich, ma być komercjalizowany we współpracy z Koreańskim Instytutem Nowych Technologii. Dlaczego nie z jednym z polskich instytutów? Czyżby w Polsce – kraju kandydującym do członkostwa w Europejskiej Agencji Kosmicznej – nie było woli wspierania młodych innowatorów?

Odpowiedzi na to i kolejne pytania w numerze PAR 9/2011. Zapraszamy do lektury!

źródło: PAR 9/2011